NOVI HIT! Hrvati su pobedili na Kosovu Polju, Knez Lazar je bio njihov vazal, Nikola je ubio Murata, a srpski mit su podmetnuli Englezi 1915.

Na Kosovu Polju se 15. juna 1389. godine dogodila jedna od velikih bitaka između Hrvata i Osmanlija – navodi portal Hrvatske pravoslavne crkve. Tekst prenosi sajt Kroativ, koji ga deli po društvenim mrežama. 

Na hrvatskoj strani bile su vojska kralja Raške, Bosne, Dalmacije, Hrvatske i Primorja, Stepana Tvrtka Kotromanića. Zatim jedinice pod komandom vojvode dela Hrvatske i Dalmacije Vladka Vukovića, te hrvatski vitezovi krstaši Ivanovci, hrvatsko-slavonsko-dalmatinskog bana Ivana od Paližne, i jedinice mačvanskog bana Ivana od Hrvata. Kao i prateće albanske i srpske čete Tvrtkovih vazala (uključujući i čete srpskog kneza Lazara) te manji broj međunarodnih snaga – Grci, Mađari, Moldavci, Poljaci i Česi. Ukupno od 40.000 do 70.000 boraca. Tursku vojsku vodio je sultan Murat, sa sinovima Bajazitom i Jakubom.

Na strani Turaka bilo je ukupno od oko 60.000 do 140.000 vojnika. Sultan i njegov sin Jakub (po nekim navodima oba sina) ginu tokom bitke. Jedan deo Srba i srpskog plemstva, koji nisu bili hrvatski vazali, nego su bili pod vlašću Turaka, borio se na njihovoj strani. Hrvatska vojska je bitku vodila „profesionalno i rutinski, desetkovala turske snage i odnela veliku pobjedu”.

Hrvatski prekaljeni vitez Nikola (Miloš) iz obitelji Kobilić iz okoline Turopolja, Ivanovac, tokom bitke je sa svojih dvanaest iskusnih i izvežbanih vitezova prišao sultanu dovoljno blizu da ga ubije. Kako je zabeleženo, „ probivši neprijateljske čete i kamile naokolo vezane, mačem otvori sebi put i do Muratova šatora dopre. Sjurio mu je mač u grlo i tako  junački ubi osmanskog sultana Murata ”.

Kada su primili vest o hrvatskoj pobedi nad osmanlijama na Kosovu Polju, koju je hrišćanskoj Evropi pismom preneo bosanski kralj Tvrtko, u Parizu su zvona crkve Naše Gospe zvonila u čast velike pobjede hrišćanske vojske nad Turcima.

Tvrtkov vazal, knez Lazar Hrebljanović borio se na hrvatskoj strani, „pod hrvatskom komandom”. Izvesno je da su se upravo srpske snage s hrvatske strane i one s druge, turske strane, direktno sukobile u žestokoj bitki, želeći da dokažu svoj vazalni status kod svojih gospodara.

Tvrtkov vazal srpski knez Lazar Hrebljanović junački gine pod hrvatskom zastavom. Srpsko plemstvo i vojska koji su se borili na turskoj strani delili su sudbinu cele turske vojske, odnosno doživljavaju slom. Taj teški turski poraz i vojni gubici, značajno su oslabili Srbiju i uticali su na daljni tok njene istorije. Srbija, do tada uglavnom potčinjena hrvatskim, bosanskim ili ugarskim vladarima, postaje važan turski vazal i najverniji borac protiv hrišćanske Evrope, uglavnom protiv Hrvata, Bugara, Grka i Mađara.

Tek 1915. godine, kada Bugari osvajaju Srbiju, britanske tajne službe započinju tajnu operaciju u korist Srbije, tako što su izmislili  izgubljenu srpsku bitku protiv Osmanlija. Srbi su navodno iskrvarili da bi obranili Evropu, i ta priča je osmišljena da bi animirali saveznike u korist Srbije.

Za kraj, da se ne zaboravi. Poslednji hrvatski kralj bio je Petar Drugi Karađorđević. Ali, Hrvatska pravoslavna crkva zaobilazi tu temu. Baš kao i sajt Kroativ, koji zato ima reportažu o Čavoglavama, rodniom mestu pevača Marka Perkovića Tomsona.